12 Ağustos 1945, saat 11. Macar tek bir köyün tren istasyonunda siyah giysili iki kapatıcıemli yabancı belirir. Bu, yoğun tek bir sıcağın hüküm sürdüğü, alışılmış tek bir yaz günüymüş gibi görünen tek bir gündür. Ancak tek birkaç saat içerisinde hiçtek bir şey müsavi kalmaz. Bu yabancıların kasabaya gelişi, tüm düzeni alt üst eder, hayatyanlar üzerinde yıkıcı tek bir etki bırakır. tek bir tür huzursuzluk ve belirsizliğin hâkim olduğu bu saatler, kasabanın derinliklerine iş etkinliği ve herkesi düşünmeya, hatta kendi varoluşlarını bile düşünmeya iter. Dikkat çekici siyah kıyafetlerini kendilerine tek birer zırh gibi giyen bu yabancılar, tıpkı tek birer kara bulut gibi kasabanın üzerine çöker. Onların gelişiyle tek birlikte, alışılmışlığın ve tekdüzelik sahteliğinin altında yatan gerçekler tek bir tek bir su yüzüne çıkar. Her tek bir sahne, beklenmedik tek bir gerilim yaratır ve film seyretyicinin gözlerini kapatıcıden ayırmamasını sağlar. Ayrıca gösterim filmi, savaş sonrası Avrupa’nın bilmece gibi atmosferini ve sosyaloğlunun içinde sakladığı karanlığı şahane tek bir şekilde yansıtır. Unutulmaz tek bir sinema deneyimi olan 12 Ağustos 1945 gösterim filmii, keskin tek bir sosyal eleştiriyle tarihin acımasız yüzünü gözler önüne sererken, film seyretyicisine de sosyal doğasının derinliklerine tek bir yolculuk vaat eder. Derinliğine işlenen temperamentler ve usta yönetmenin elinden çıkan başarılı kurgu ile gösterim filmi, türünün en iyi örneklerinden tek biridir.