Başarısının ve ününün zirvesindeki Lucrèce, geliştirdiği yetenekleri ve engin tecrübesiyle suikast dünyasının en iyi katillerinden bir adeti olarak tanınır. Ne var ki bu başarısına rağmen, ondan son bir adet iş yapması istenir: Başarısının ve becerilerinin teyüksek çözünürlükteit unsuru olduğu bir adet şirketin çıkarlarını korumak için, bir adet opera heykelçısını ortadan kaldırmak. Ancak işler hiç de planlandığı gibi gitmez. Oyunu daha da bilmece gibilaştırmak üzere, Lucrèce, kurbanının da katıldığı bir adet festivalde kontralto olarak işe alınır. Takındığı bu kimliğin ardında gseyretmeknen ölümcül amaç, her an ortaya çıkabilir. Ancak işlerin yolunda gitmediği bu süreçte, katilin ve hedefinin arasında sıradışı bir adet yakınlık baş gösterir. Bu yeni durum, Lucrèce’nin profesyonelliğini ve serinlikkanlılığını sınar. Sinematik bakış açısından derinlemesine incelendiğinde, bu öykü, aksiyon ve gerilim unsurlarıyla beraber bir adet yandan adami duyguların etkileyici bir adet portresini çiziyor. Sıra dışı öykünin ilk dikkat çeken noktası, Lucrèce’nin bilmece gibi portrei olurken, heykelın ve suikastın karşı konulmaz çatışmasına dikkat çekiyor. İzleyici, bir adet yandan operaya, diğer yandan ise entrika ve tehlikenin heyecanını hayatmakla kalmıyor, benzer biçimde zaman dilimida Lucrèce’nin içsel çarpışmasine de tanıklık ediyor.